İnsan bazen kendini tanıyamıyor

Saat gece yarısı ve anneler günü yarın.İnsan ve annesi aslında buraya öyle şeyler yazasım geliryor ki ama tututyorum kendimi evet yazmayacağım.
İnsan bazen garip duygular barındırrır anlamlandıramaz bazı şeyleri.Oluyordur herkese ve herkes hisseder eminim bunu; ne yapacağını bildiği halde bir türlü yapamaz ya işte ben o duyguları aşmaya o dönemi atlatmaya çalışıyorum galiba ama inşallah fazla geç kalmam çünkü ne yapacağımı bildiğim konular hakkında zaman çok çok önemli bir faktör hatta baş rol.

İşte yine bir tatil ve ben sıkılıyorum

Gece geç yat sabah geç uyan sonra gazeteni de oku ama canım sıkılıyor diye hayıflan dur.Ne lacak benim bu halim bilmem.Yalnız bildiğim birşey var ki bu böyle giderse iyi olmayacak galiba.Neyse birden farkettim bu benim ilk yazım ya gerçekten ne biliyim daha iyi şeyler yazmak varken ben sıkıntılarımı yazıyorum ne garip bir düşünce.Herhalde bu ilk yazı dahi heycanlandrmıyor beni bugün.Keşke başka bir gün başlasaydım yazmaya diye düşündüm fakat yok böyle hissettim ve yazdım bitti işte.SEn benim yanımda ol ki bende senin yanında olayım değil mi canım.